تأثیر خشونت های خانگی در مادران باردار بر پیامد حاملگی در مراجعین به مراکز درمانی شهر کرج

مقدمه: خشونت خانگی علیه زنان باردار یک مشکل مهم بهداشتی است. زنان بارداری که خشونت خانگی را تجربه می کنند، در معرض مشکلات بارداری قرار می گیرند. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر خشونت های خانگی در مادران باردار بر پیامد حاملگی در مراجعین به مراکز درمانی شهر کرج بود.   روش کـار: این یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که بر روی 335 زن باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کرج طی شش ماه (1387 -1386) انجام شد. نمونه گیری به روش آسان انجام گرفت. زنان باردار با پیامد نامطلوب بارداری (168)، به عنوان گروه مورد و زنان باردار با پیامد بارداری مطلوب به عنوان گروه شاهد (167) در نظر گرفته شدند. اطلاعات به روش مصاحبه جمع آوری شد. ابزار مورد استفاده شامل: فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه خشونت خانگی علیه زنان باردار و پرسشنامه پیامدهای بارداری نامطلوب بود. داده ها توسط نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون های آماری تی تست، کای دو و رگرسیون لجستیک تحلیل آماری شدند.   یافته ها: شیوع خشونت خانگی در گروه مورد 1/30% بود که شامل (1/25%) خشونت کلامی و روانی، (7/22%) خشونت جنسی و (4/8%) خشونت فیزیکی می شد. در گروه شاهد، شیوع خشونت خانگی 8/21% بود که شامل (9/14%) خشونت کلامی و روانی، (6/14%) خشونت جنسی و (3/3%) خشونت فیزیکی بود. اختلاف آماری معناداری بین مجموع خشونت خانگی (002/0= p )، خشونت کلامی و روانی (001/0 > p )، خشونت جنسی (002/0= p ) و خشونت فیزیکی (003/0= p ) در دو گروه وجود داشت. خشونت کلامی و روانی با کاهش وزن زمان تولد (59/8-32/1 ci: 95% 3/3= or )، خشونت جنسی با پارگی زودرس پرده ها (09/7-1 ci: 95% 67/2= or ) و خشونت فیزیکی با سقط بعد از 12 هفته (03/11-15/1 ci: 95% 56/3 or= ) ارتباط معناداری داشت.   نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که خشونت خانگی علیه زنان باردار، پیامدهای نامطلوب بارداری را افزایش می دهد. بنابراین غربالگری و برنامه های پیشگیری به منظور کاهش خشونت خانگی در زنان باردار ممکن است به ارتقای پیامدهای مطلوب بارداری کمک کند.